Ceramika

Ceramikę architektoniczną, czyli wszelkie wyroby ceramiczne jakie stosowane są w budownictwie można podzielić na trzy zasadnicze grupy. Pierwsza z nich to wyroby o czerepie porowatym, w których nasiąkliwość wagowa waha się 0d 6 do 22%. Do tej grupy należą wszelki wyroby ceglarskie (cegły, pustaki, dachówki itp.), wyroby glazurowe oraz wyroby ogniotrwałe (szamotowe, krzemionkowe, termalitowe). Druga grupa to wyroby o czerepie zwartym, czyli o nasiąkliwości wagowej do 6%. A należą do niej takie wyroby jak: cegły i kształtki klinkierowe, terakota, płytki posadzkowe, wyroby kamionkowe. Ostatnia grupa to ceramika półszlachetna, czyli wyroby fajansowe, porcelanowe, porcelitowe i z majoliki. Ceramika, czyli wszelkie wyroby otrzymywane w wyniku wypalania odpowiednio uformowanej gliny używane były do dekoracji powierzchni obiektów już w starożytności. I tak np. w Mezopotamii stosowano glazurowane cegły do dekoracji ścian. Ceramikę znano także w Grecji, gdzie używano glazurowanych cegieł a także terakoty w postaci płytek lub figur. Wyroby do dekoracji z płytek pokrytych polichromią najczęściej w geometryczne wzory stosowane były także w prekolumbijskiej Ameryce.