Świat poszedł naprzód
Świat poszedł naprzód. To fakt, który można dostrzec każdego dnia. Są okrutne wojny i przemoc wybucha w różnych częściach świata, ale sam fakt piętnowania takich czynów wiele mówi o formie świata. Cywilizacja przyniosła zniszczenie, ale dziś nauczyliśmy się, że każdą siłę można opanowac i zastosować do własnych potrzeb. Największy problem jest z niskimi instynktami ludzi żądnych władzy i bogactw. To one sprawiają najwięcej kłopotów i cierpienia. Musimy ujarzmić swoje niskie pobudki i brać odpowiedzialność za fakt, że żyjemy w społeczeństwie, w którym wolność jednego kończy się na granicy wolności drugiego człowieka. Te z pozoru studenckie wywody mają głęboki sens i ignorancja ich wskazuje na niska dojrzałość ignoranta. Świat poszedł naprzód, ale niestety zrobił duży krok, któremu nie dorównują pojedynczy ludzie, wciąż tkwiący w emocjonalnym średniowieczu. Rozwija się technika i technologia, stan wiedzy ludzkiej (jako cywilizacji) jest ogromny, a zmiany w zachowaniu ludzi zmieniają się bardzo wolno, z trudem z pokolenia na pokolenie. Jeśli świat będzie istniał, to za kilkaset lat może wreszcie ludzkość dorośnie i dojrzeje do osiągnięć, jakich poczyniła już teraz. Jaki sens ma rozwój, jeśli jest wykorzystywany w złym celu? Powstał internet, który zrewolucjonizował życie i wiele pojęć, choćby takich jak odległość i czas. Ale co z tego, jeśli przemysł pornograficzny niezwykle silnie rozwija się dzięki internetowi, jeśli anonimowość czatów sprzyja funkcjonowaniu pedofilii? Mało tego, narodziny Internetu powtórzyły analogie z wynalezieniem prochu. Substancja, która mogła niezwykle ułatwić eksplorację złóż naturalnych i zdobywanie pożywienia, przyczyniła się do śmierci setek milionów ludzi. Wydaje się, że postęp wyprzedza rozwój naturalny człowieka, który ciągle raczkuje i błądzi. Stworzenie każdego zabezpieczenia pociąga za sobą próby jego złamania. Akurat na tym polu, ciekawość przyczynia się do nieustannego rozwoju i ulepszania, ale sam fakt zapotrzebowania na różnego typu zabezpieczenia dowodzi, jaki człowiek jest niedoskonały. Świat idzie naprzód, a ludzkość drepcze w kółeczko.